الماس نفرین شده برای هر مالک بدبختی به ارمغان آورده است

داستان عشق قهرمان و قهرمان در تایتانیک حول یک گردنبند نگین می چرخد: قلب اقیانوس. در پایان فیلم ، این گوهر همچنین به همراه آرزوی قهرمان برای قهرمان در دریا غرق می شود. امروز داستان یک گوهر دیگر است.

در بسیاری از افسانه ها ، بسیاری از موارد دارای خواص نفرین شده هستند. در طول سنین ، گفته می شود که در بعضی از کشورها با فضای مذهبی به خصوص قوی ، همیشه افراد زیادی وجود دارند که از مرگ و تراژدی احاطه شده اند زیرا آنها چیزهای نفرین شده را لمس می کنند. اگرچه هیچ مبنای نظری واقعی برای گفتن اینکه آنها از یک نفرین می میرند وجود ندارد ، در واقع بسیاری از افراد وجود دارند که از این امر می میرند.

بزرگترین الماس آبی در جهان: ستاره امید ، که به عنوان ستاره امید نیز شناخته می شود ، یک تزئین بزرگ الماس برهنه با رنگ آبی روشن دریا است. بسیاری از شرکت های جواهرات ، خبره ها و حتی پادشاهان و ملکه ها می خواهند آن را بدست آورند ، اما هرکسی که آن را بدون استثنا دریافت می کند ، بدبختانه زیادی دارد ، چه مرده یا مجروح.

در دهه 1660 ، ماجراجو آمریکایی Tasmir این سنگ خشن الماس آبی بزرگ را در هنگام شکار گنج پیدا کرد ، که گفته می شود 112 قیراط بوده است. پس از آن ، تاسمیر الماس را به پادشاه لوئیز چهاردهم ارائه داد و تعداد زیادی جوایز دریافت کرد. اما چه کسی تصور می کرد که در پایان تاسمیر کشته می شود ، که توسط یک بسته سگ های وحشی در هنگام شکار گنج ، مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سرانجام درگذشت.

بعد از اینکه پادشاه لوئیز چهاردهم الماس آبی را به دست آورد ، به مردم دستور داد که الماس را صیقل دهند و صیقل دهند و آن را با خوشحالی بپوشند ، اما پس از آن شیوع آبله در اروپا آمد ، اما زندگی لوئیز چهاردهم.

بعداً ، شرکای لوئیز شانزدهم ، لوئیز شانزدهم و ملکه او ، هر دو الماس آبی را پوشیدند ، اما سرنوشت آنها قرار بود به گیوتین فرستاده شود.

در اواخر دهه 1790 ، الماس آبی ناگهان به سرقت رفت و تا حدود 40 سال بعد ، هنگامی که به کمتر از 45 قیراط کاهش یافت ، دوباره در هلند ظاهر نشد. گفته می شود که صنعتگر الماس ویلهلم به منظور جلوگیری از بازیابی الماس ، این تصمیم گرفته شد. حتی اگر دوباره تقسیم شود ، صنعتگر الماس ویلهلم از نفرین الماس آبی فرار نکرد و نتیجه نهایی این بود که ویلهلم و پسرش یکی پس از دیگری خودکشی کردند.

فیلیپ ، متخصص جواهرات انگلیس ، این الماس آبی را در دهه 1830 دید و عمیقاً مورد توجه آن قرار گرفت و افسانه ای را نادیده گرفت که این الماس آبی بدشانسی را به همراه خواهد داشت و سپس آن را بدون تردید خریداری کرد. او آن را پس از خودش نامگذاری کرد و همچنین آن را به "Hope Star" تغییر داد. با این حال ، الماس آبی به توانایی خود برای بدبختی پایان نداد و جمع کننده جواهرات ناگهان در خانه درگذشت.

خواهرزاده فیلیپ توماس وارث بعدی الماس آبی شد و الماس آبی او را از دست نداد. سرانجام مارت ورشکستگی را اعلام کرد و معشوقش یوسی نیز موافقت کرد که از او طلاق بگیرد. مریخ سپس ستاره امید را برای پرداخت بدهی های خود فروخت.

در اواخر دهه 1940 ، شرکت مشهور جواهرات آمریکایی هری وینستون مبلغ زیادی را برای خرید "الماس امید" خرج کرد ، در مدت زمان طولانی ، خانواده وینستون تحت تأثیر هیچ نفرین قرار نگرفته است ، اما تجارت رونق دارد. سرانجام ، خانواده وینستون الماس آبی را به موزه تاریخ اسمیتسونیان در واشنگتن ، ایالات متحده دادند.

درست وقتی همه فکر می کردند که بدشانسی به پایان رسیده است ، جواهرات هری وینستون یکی از بزرگترین جواهرات جواهرات در تاریخ آمریکا را متحمل شدند. بد شانس از بین نرفت.

خوشبختانه ، اکنون در یک موزه قرار دارد و بدشانسی را برای هیچ کس دیگری به همراه نخواهد داشت.